Hoorn, Wognum en Midwoud

Hoorn heeft veel moois te bieden voor elke fietser. Oude elementen uit de geschiedenis van de stad vloeien over in moderne gebouwen en buiten de bebouwde kom word je overspoeld door een kleurenpracht die zijn weerga niet kent. In de lente en zomer staan hier de vele bollenvelden in bloei en bepalen vrolijke kleuren – wit, paars, rood, geel, oranje, paars en roze – het landschapsbeeld. Een andere leuke plaats die je bezoekt is Wognum. Archeologische vondsten tonen aan dat Wognum rond 900 ontstond, maar in het gebied zijn ook vuistbijlen en pijlpunten uit de Bronstijd aangetroffen. Het dorp zelf ligt op de oever van een oude stroomgeul en in de buurt lopen nog wat oude veenstroompjes. Door de ligging aan het water is het niet verrassend dat inwoners van Wognum vroeger voornamelijk leefden van de visvangst. In de zeventiende eeuw, toen Hoorn hard begon te groeien, pikte Wognum hier een graantje van mee: de scheepvaart was ook gunstig voor het welvaren van het dorp. De visserscultuur nam af, maar gaf ruimte aan de agrarische sector om te groeien. In de buurt van Wognum staan duizenden fruitbomen en je ziet er dan ook een bijzondere mix van agrarische oude panden en moderner bebouwing. Daarna vertrek je naar de Groote Molen. Deze poldermolen is gebouwd in 1603 als achtkante grondzeiler. De molen is voor het laatst volledig gerestaureerd in 1979 en is voorzien van een Vlaamse vang. De molen draait tegenwoordig op vrijwillige basis. De volgende bezienswaardigheid op de route is de molen Kerkepolder. Dit in 1866 gebouwde wipmolentje bemaalde de zeventien hectare grote Kerkepolder. Hij deed trouw dienst, totdat hij in 1948 buiten bedrijf werd gesteld, omdat hij overbodig werd. Het overtollige water werd namelijk voortaan via een duiker onder de Zomerdijk naar de naburige Leekerlanden afgevoerd. Desondanks is de Kerkepoldermolen nadien nog een aantal keer gerestaureerd en maalvaardig gemaakt. De oude vijzel die vroeger in de molen zat en is vervangen door een nieuwe, ligt nu er voor tentoongesteld. Vervolgens fiets je door naar de laatste molen op de route, de Stofmolen. De molen is een vervanger van een kleine grondzeiler die eerder op dezelfde plek stond. De huidige molen is gebouwd in 1911 en is dus voor Nederlandse molenbegrippen nog maar piepjong. De molen is voor het laatst gerestaureerd in 2005 en draait tegenwoordig op vrijwillige basis.