Neerpelt, Wezel en Lommel

Met deze route ontdek je dat Lommel wordt omringd door een schitterende natuur: naald- en loofbossen, heidelandschappen, duinen, waterplassen. Het bekendst natuurgebied is de Sahara, vlak naast het Kempens kanaal: een woestijnachtig landschap, met middenin een helderblauw meer en rondom geurende naaldbossen. Deze oase van rust en hét mekka van menig natuurliefhebber is ontstaan door menselijke activiteiten. De uitwasemingen van de vroegere zinkfabriek liet alle groene beplanting verdwijnen, met als resultaat een dor landschap bedekt met wit zand. Om uitdeining te voorkomen werden bossen aangelegd, waardoor het proces van verdere verzanding werd voorkomen. Het eerste stuk van je tocht rijd je over het traject van de vroegere spoorweg tussen Overpelt en Helchteren. Je rijdt er in de volle natuur, alsof je door een groene tunnel van struiken, bladeren en takken fietst. Er is af en toe een doorkijkje naar het Limburgse landschap in de omgeving en de wegkruisingen herinneren aan de vroegere spoorwegoverwegen. Halverwege maak je een welkom uitstapje naar de Wedelse Molen, een café voor de liefhebber van nostalgie én een goed glas bier. Uniek in het pand zijn de draaiende molenwielen van de onderslagmolen, waar de uitbater je graag wat meer uitleg over geeft. Verder kun je genieten van meer dan 160 bieren, ook streekbieren, aan eerlijke prijzen. Daarna steek je door de bossen van het Pijnven door naar Wezel. Het Pijnven is met ruim 2.000 ha het grootste boscomplex van Bosland. Er liggen vier speelweiden in een reusachtig speelbos – fijn om te weten als je met kinderen op pad bent. Ook de Vlindervallei en het kunstwerk ‘De Boom in’ van Will Beckers maken dit gebied meer dan de moeite waard. Via het kanaal van Beverlo rijd je naar het Kempens kanaal en de Sahara. Voor je weer terugkeert naar je startpunt in Neerpelt kom je nog langs een bijzonder plekje: Joe’s Bridge. Hier trok het Britse XXXe legerkorps op 17 september 1944 Nederland binnen. De brug is niet zonder slag of stoot in Britse handen gevallen. Een week eerder was hij door de Irish Guards bij een verrassingsaanval op de Duitsers veroverd. Maar de Duitsers gaven de brug niet zomaar prijs en probeerden met tegenaanvallen de brug te heroveren. De Guards hielden echter stand en de brug werd vernoemd naar hun commandant: J.O.E. Vandeleur.