Langs de duinen en het water richting Vlissingen

Deze route neemt je mee naar de twee grootste havensteden op Walcheren: Middelburg en Vlissingen. Van een vesting groeide Middelburg binnen enkele eeuwen uit tot een bloeiende handelsstad. Tot het einde van de 16e eeuw was het zelfs de grootste koopliedenstad van het toenmalige Nederland, later speelde de havenstad een belangrijke rol binnen de VOC. Aan de vele historische panden in het centrum zie je hoe goed het deze stad tijdens de Gouden Eeuw verging. Na de rijke historie van Middelburg wacht je een tocht door de groene en waterrijke polders van Walcheren. Je rijdt zuidwaarts de stad uit, richting Westerschelde. Al snel fiets je langs een natuurgebied dat een direct gevolg is van de oorlogshandelingen eind 1944. Door de toen ontstane gaten in de dijk stroomden bijna een jaar lang enorme watermassa's in en uit het gebied. Zo ontstonden de huidige kreken, waar nu in de zomer rietzangers, rietgorzen en kleine karekieten leven. Ook heeft zich hier een aalscholverkolonie gevestigd. In de jaren vijftig en zestig zijn langs de kreken bospercelen aangelegd. Bij de monding van het voormalige kanaal van Welzinge – dat ooit de haven van Middelburg ontsloot – staat Fort rammekens, het oudste nog bestaande zeefort van West-Europa. Voor de bouw van het fort was dit een baai waar schepen aanmeerden. Rammekens werd in 1547 gebouwd ter bescherming en controle van de drukke scheepvaartroutes naar Antwerpen en Middelburg. De vesting is over de toenmalige zeedijk heen gebouwd in de vorm van een ruit. Er werd veel natuursteen gebruikt, omdat dit beter tegen het zoute water bestand was. Er werd een bastion opgetrokken met dikke muren waarin kanonnen geplaatst konden worden. Ter verdediging kreeg het fort aan de landzijde een slotgracht. Fort rammekens is na 1560 in handen geweest van de Spanjaarden, de Fransen en de Engelsen, maar in 1814 kwam het definitief in Nederlands bezit. De verdedigende functie werd in 1869 opgeheven, maar bleef in gebruik als kruitmagazijn. Vanuit het fort fiets je vervolgens langs de monding van de Westerschelde. Uiteraard rij je door het centrum van Vlissingen. Deze havenstad heeft gezellige boulevards, het Nollestrand en het Badstrand en een schitterende jachthaven waar menigeen zijn ogen uit kijkt. De zuidelijke pier wordt gesierd door een windorgel met bamboepijpen, waarvan de tonen worden meegevoerd door de lucht als de wind krachtig waait en zo het instrument bespeelt. In het centrum vind je ongeveer driehonderd monumenten, die Vlissingen tot de 30e monumentenstad van Nederland maken. Eén van deze monumenten is de Oranjemolen. Deze stellingmolen werd vroeger als koren- en pelmolen gebruikt, maar maalt tegenwoordig alleen nog op vrijwillige basis. Het exacte bouwjaar van dit historische erfgoed is niet bekend, de molen werd in ieder geval in 1699 in een geschrift vermeld. Deze molen staat het dichtst bij de Nederlandse kustlijn, in Vlissingen is het de enige van 23 stadsmolens die de tand des tijds heeft doorstaan. Voor een drankje kun je tercht bij Zand Paviljoen Pier 7.Na Vlissingen rij je door de duinen naar Dishoek, waarna je afbuigt naar de uitgestrekte polders. Net voorbij Koudekerke passeer je De Lelie. Deze stellingmolen werd in 1872 geplaatst als opvolger van een afgebrande voorganger. In Middelburg fiets je nog langs de voormalige windmolen De Hoop uit 1721. De molen vloog in 1943 in brand omdat de vang warm was gelopen. Sindsdien staat alleen de romp nog overeind. Omdat veel van de inventaris nog intact is, zijn er serieuze plannen om de molen te restaureren.