Nederland en België in één dag

Zoveel als je vandaag de Belgisch-Nederlandse grens gaat passeren, maak je niet vaak mee. Dit is natuurlijk allemaal de ‘schuld’ van de bijzondere constructie rond Baarle-Nassau en Baarle-Hertog.

Om te beginnen stap je gewoon op in België, in het plaatsje Poppel. De landelijke rust is opvallend, ver weg van de grote steden vind je hier landerijen met mooie boerderijen. Net voorbij het plaatsje Weelde ga je de grens over met Nederland.

Dan fiets je aan op de bekende enclaves Baarle-Nassau en Baarle-Hertog die elkaar in een wurggreep gevangen houden. Ach tegenwoordig is van ruzie geen sprake meer maar de geschiedenis van Baarle is allerminst vredelievend. Het voert hier te ver om de verdeling en de enclave-kwestie helemaal uit de doeken te doen want deze begint al in 1190. Heden ten dage bestaat het Belgische Baarle-Hertog uit tweeëntwintig enclaves. Vijftien daarvan liggen in Baarle, een zestiende enclave ligt in Loveren. Het Nederlandse Baarle-Nassau op zijn beurt telt zeven enclaves in de Belgische enclaves. Op deze fietstocht passeer je de zuidkant van Baarle en ga je een aantal keren de grens over. Let er maar eens op of je er iets van merkt.
Noordwaarts ga je vervolgens richting Chaam. In dit gebied vind je veel aspergetelers. In het voorjaar wordt dit zogeheten ‘witte goud’ vanaf de erven van de telers verkocht. Ook frambozen werden vroeger in Chaam geteeld, er was voorheen ook een frambozenveiling.

Ben je Chaam gepasseerd, dan duik je even het bos in. De Chaamse bossen bestonden ooit uit zandverstuivingen en natte heide met verschillende vennen. Veel van deze heideterreinen zijn tussen 1900 en 1934 ontgonnen en bebost met voornamelijk grove den. Het gebied werd ontwaterd en te natte plekken werden omgezet in grasland. Momenteel worden de graslanden weer teruggegeven aan de natuur. Oorspronkelijke vennen worden weer uitgegraven en er ontstaan interessante moerasgebieden. Net voor Alphen neem je een fietspad dat over een oud spoortracé gaat, het Belse lijntje. Dit spoortracé deed ooit dienst voor personen- en goederenvervoer maar in de jaren zeventig van de vorige eeuw werd het helemaal opgebroken. Het tracé gaat door heerlijke rustige akkerlanden, velden en langs beken waar geen automobilist kan komen.

Je eindigt het spoortracé in Alphen bij een langgerekt witgeverfd gebouw dat herinnert aan het voormalige station. Bij Groot Bedaf passeer je opnieuw de grens die hier op een natuurlijke manier wordt gevormd door het smalle beekje de Nieuwe Leij. Zo keer je weer terug waar je begonnen bent, in Belgische Poppel.