Molens in het Roerdal-Oetsjpanning De Meulenberg

Prins Bernhardmolen
De in 1999 herbouwde Prins Bernhard Molen is dé blikvanger en trots van buurtschap Waterschei. Het is al de 4e molen op deze plek.
De windmolen is een open standerdmolen. Deze korenmolen is in 1998-’99 nagenoeg geheel herbouwd.
Deze molen staat op de ( hoe kan het anders) Meuleberg aan de Waterschei. De molen is in de laatste wereldoorlog in 1945 geheel verwoest. De molen stond op een hoog punt dat als uitzichttoren diende. Eerdere molens waren door blikseminslag geheel afgebrand. Dat was telkens een groot verlies voor de bewoners in de regio. Immers er kon dan geen meel gemalen worden. De huidige molen is in 1999 na een volledige herbouw feestelijk geopend.
Roode Beek en Vlodroppermolen
Verbondenheid. Te midden van het moeras boden de Schansbergen in het verleden een veilige vluchtplaats tegen plunderende troepen. De aarden heuveltjes zijn met grachten en wallen omgeven die vaak met houtgewas werden beplant. Restanten van de middeleeuwse schansen vinden we nu nog in het Natuur- en Landschapspark.
Langs de Rodebach en Roode Beek stonden in het verleden maar liefst 14 watermolens waar met waterkracht graan en olie werd gemalen. De laatste molen draaide tot in 1970. De grote houten raderen zijn vervallen, maar de meeste gebouwen zijn er nog, vaak in gebruik als horecagelegenheid.
Om het gebied voor de landbouw te kunnen gebruiken, ontwaterde men het moerasgebied met greppels en trok men de beeklopen recht. In het huidige natuurgebied zijn de greppels nog steeds zichtbaar. De komende decennia zullen ze langzaam vervagen.
De inwoners van de dorpen aan beide zijden van de grens hebben hun verbondenheid met de natuur nog behouden. Met de inrichting van het Natuur- en Landschapspark geven ze de natuurontwikkeling weer een belangrijke plaats in hun midden. Bij deze rotonde (vlodrop-Herkenbosch) zien we aan de rechterzijde (Tussen de Bruggen 24) een niet in bedrijf zijnde turbinewatermolen. Deze ligt in de Roode Beek die hier in de Roer uitmondt.
Deze draagt als naam de Vlodroppermolen Hij is gebouwd in 1834 als een koren- en oliemolen. Rond 1875 heeft men de molen na brand herbouwd als een korenmolen met een turbine, die rond 1884 is vervangen door een nieuwe verticale turbine.
Gitstappermolen
Type: watermolen, functie: korenmolen. Restauraties: 1988
De Gitstappermolen is een in 1377 gebouwde watermolen in Vlodrop, gemeente Roerdalen, provincie Limburg.
De watermolen, een rijksmonument, is een zogenaamde middenslagmolen en is gelegen op het adres Gitstappermolenweg 3 te Vlodrop. De watermolen bevindt zich even ten oosten van de buurtschap Etsberg. De watermolen wordt gevoed door water van de Rothenbach. De Rothenbach is een beek die ter plaatse de grens vormt tussen Duitsland (Nord-Rhein-Westfalen) en Nederland (Limburg).
Het waterrad heeft een doorsnede van 5,06 m en is 85 cm breed. De molen heeft twee koppel maalstenen van 140 cm doorsnede. De molen is voor het luien (ophijsen) voorzien van een kammenluiwerk.
De watermolen had tot 1750 een houten gebouw waarna er een stenen molengebouw met twee schepraderen werd gebouwd, één om graan te malen en één om olie te slaan. De oliemolen werd rond 1918 verwijderd. In 1988 is de molen gerestaureerd.
Molen van Verbeek
De molen van St. Odilienberg is de enige stenen bergkoren-molen ten oosten van de Maas.
Hij staat aan de zuidzijde van de dorpskom aan de Molenweg, niet ver van de weg naar Montfort. De windmolen werd in 1876 gebouwd op een perceel bouwland gelegen in het Bergerveld.
Vroeger stonden in Posterholt de witte en de Zwarte molen
De Witte Molen
De Witte Molen was een fraaie slanke molen op een hoge berg met een vlucht van 25 m. In de jaren twintig brak de houten askop en het houten gevlucht stortte neer. De molen kreeg een gietijzeren as, afkomstig van de achtkante stellingmolen, de Teurlingsmolen, op het Rosmolenplein in Tilburg, die in 1926 werd onttakeld.
De Zwarte molen
Deze molen was een buitenkruier, gebouwd in 1857. In 1867 brandde de molen af en Van Apperen verkocht het erf aan Jan Verbeek die de molen liet herbouwen en een jaar later in gebruik nam.
In de nacht van 24 op 25 januari 1945 werden beide molens boven de molenberg door de Duitsers opgeblazen en verdwenen daardoor voorgoed uit het landschap.