Tijdreis per fiets tussen Maastricht en Moelingen

De eerste bezienswaardigheid van de fietstocht van vandaag is de Meschermolen. De molen is gebouwd als watermolen in 1699. Aan het einde van de negentiende eeuw werd de molen omgebouwd tot bovenslag watermolen. De molen raakte vanaf de jaren ‘50 in verval en werd niet meer gebruikt. De Meschermolen is tussen 1996 en 1998 geheel gerestaureerd en wordt tegenwoordig bediend op vrijwillige basis.

Vervolgens fiets je door naar Hoeve Libeek. Dit is een grote kasteelachtige hoeve die gebouwd is rond de dertiende eeuw. Het huidige mergelstenen woonhuis dateert uit de zestiende en zeventiende eeuw. De omliggende vleugels van stallen en schuren zijn later, in de achttiende en negentiende eeuw, bijgebouwd. De Hoeve draagt terecht het predicaat Rijksmonument. Iets verder kom je langs Huis Blankenberg. Het kasteel is gebouwd rond 1825 op de fundamenten van een middeleeuwse vesting in de vorm van een vuurtoren. Het complex is sinds 2004 van het Academisch Ziekenhuis Maastricht en werd gebruikt als verpleeg- en herstelkliniek. Eind april 2010 werd het gekocht door een katholieke stichting in Blankenberg. Ook dit prachtige huis is een Rijksmonument. Kijk je ogen in uit buurtschap Sint-Antoniusbank. Ongeveer 40 huizen vormen de bebouwing van het gehucht. Tot 1827 hoorde het bij de gemeente Heer en Keer, maar daarna werd dat de gemeente Cadier en Keer. In 1982 kwam Cadier en Keer gemeente onder de gemeente Margraten te vallen, die in 2011 samenging met Eijsden. In de buurtschap zijn veel historische elementen te vinden, wanneer je weet waar je moet zoeken. Ondanks de kleinschaligheid kan je er twee gesloten carréboerderijen vinden, maar ook een monumentale hoeve die ondanks de negentiende-eeuwse bouw uit de zeventiende eeuw komt, een voormalig klooster waarin appartementen zijn gemaakt en een oude hoeve met restanten van een vierkante toren en een overdekte waterput.

De laatste bezienswaardigheid op deze mooie route is de molen van Lombok. Deze historische watermolen is gebouwd rond 1500. De molen werd gebruikt voor het malen van graan. Vroeger lag er achter de korenmolen ook nog een oliemolen, maar hier is alleen de opening voor de as van het waterrad nog van overgebleven. De molen heeft tot 1960 gedraaid.