Rondom de Reeuwijkse Plassen

Rondom de grote waterpartijen van de Reeuwijkse plassen, tref je weilanden en een bos genaamd ‘Het Reeuwijkse Hout aan. De voormalige polder heeft een grote verscheidenheid aan flora en fauna. Terwijl je langs geulen, kolkjes en vaarten door een uitgestrekt gebied fietst, zie je koekoeks- en pinksterbloem, maar ook krabbescheer of moeraswederik langs de oevers en in de velden groeien. Ringslangen voelen zich opperbest bij het water en veel vogels broeden rondom de Reeuwijkse Plassen: de nachtergaal en de bosrietzanger, maar ook de karekiet en de tjif-tjaf. De route, aangeboden door Zuid Hollands Bureau voor Toerisme, leidt je ook door Gouda, bekend van haar Goudse kazen. Gouda heeft een sfeervol, historisch centrum met een grachtenstelsel en 330 rijksmonumenten. Het stadhuis en de Sint-Janskerk, beiden gebouwd in de 15e eeuw zijn hier enkele voorbeelden van. Ook De Waag, gebouwd in 1668, heeft een rijke geschiedenis. De route begint bij het Toeristisch Overstap Punt (TOP). Museum Bisdom van Vliet ligt als eerste stop na 1,4 killometer op de route. In dit museum zijn de bezittingen van burgemeestersfamilie Bisdom van Vliet te zien. Het huidige huis werd in de periode 1874 tot 1877 gebouwd ter vervanging van de oude woning van de familie. Het gigantische huis bestaat uit twee verdiepingen, met op de begane grond de entreehal, een spreekkamer, een grote salon, een eetkamer, tuinkamer, huiskamer, kleine salon de gang en het trappenhuis. Op de eerste verdieping bevinden zich het witte bovenportaal, een bibliotheek, een slaapkamer/kleedkamer, nog een slaapkamer, een bruin bovenportaal, een werkkamer, een kostuumkamer, een zitkamer voor gasten en een balkonkamer. Onderdeel van de collectie die je kunt bezichtigen, zijn Chinees en Japans porselein, antieke meubelen en klokken, zilverwerk en kristal, familieportretten, kostuums en wapens. Vroeger hoorde park ‘De Overtuin’ ook bij het huis. In het bos in het achterste gedeelte bevindt zich een grafmonument, waar de heer en mevrouw le Fèvre de Montigny-Bisdom van Vliet en hun hond Nora liggen begraven. Haastrechtse Molen is de enige historische ronde stenen stellingmolen in Nederland. Er zijn wel andere ronde stenen stellingmolens, maar die zijn allemaal slechts enkele tientallen jaren geleden gebouwd, terwijl de Haastrechtse molen uit 1862 stamt. De molen is vernoemd naar de polder die hij bemaalde en werd gebouwd ter vervanging van een wipmolen met dezelfde functie. Een andere mooie molen ten zuiden van Gouda is ’t Slot. De ronde stellingmolen werd in 1832 gebouwd op de plek waar ooit het kasteel van de Heeren van Ter Gouw stond. De molen verving een achtkante stellingmolen die in 1831 uitbrandde. In 2003 startte de gemeente Gouda een tweejarige restauratie. De molen is nog maalvaardig en op afspraak te bezichtigen, maar is buiten bedrijf. In Gouda kom je ook langs de Agnietenkapel. Dit is het restant van een voormalig vrouwenklooster, waarvan het convent aan het einde van de 14e eeuw werd opgericht. Het gebouw heeft een gotische kapel die in het midden van de 15e eeuw werd gebouwd. Het totale complex bestond uit een kloosterhof, met daar omheen verschillende gebouwen (waarvan er door de jaren heen een flink aantal is gesloopt): een kapel met sacristie, het klooster, dienstgebouwen en stallen, maar ook een brouwerij. Van 1972 tot 1975 werd de kapel gerestaureerd en kreeg het een herbestemming. Tegenwoordig worden er culturele activiteiten georganiseerd. Wanneer je ten noorden van de Reeuwijkse Plassen bij Bodegraven bent aangekomen, zie je een stellingmolen uit 1697 staan: De Arkduif. Deze molen maalde koren en is door de jaren heen hersteld met oude onderdelen van andre molens. Desondanks is de molen door de slechte conditie stilgezet. Hoewel hij niet meer maalt, heeft De Arkduif een mooie herbestemming gekregen. Omdat hij in gebruik is als bierbrouwerij, kan de molen niet bezichtigd worden. Wanneer je Bodegraven uit fietst, kom je aan bij de Wiericker Schans. Gebouwd in de 1673, was het fort onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Tot in de 19e eeuw behield het fort zijn verdedigende functie, maar de vesting is ook gebruikt als opslagplaats voor buskruit, als woning voor officieren, als kerk en als trainingsschool voor waakhonden. Tegenwoordig is het fort een toeristische centrum voor een breed recreërend publiek.