Fietsroute door Zwillbrock, Korenburgerveen en Groenlo: Cross country door de achtertuin van Tante Rikie

Dit is er weer eentje hoor. Zo’n Wijnen-fietstocht waarbij je ogen te kort komt. Allereerst omdat je vlotjes moet kunnen schakelen tussen fietsknooppunten en Fahrradknotenpunkten, maar vooral omdat er na bijna elke bocht wel iets bijzonders is te zien.

Zwillbrock. Dat klinkt niet alleen Duits, dat is het ook. Kreis Borken, Gemeinde Vreden. De altijd vriendelijke juffrouw van het navigatiesysteem in mijn auto heeft er toch moeite mee. Ik spreek de plaatsnaam op verschillende manieren uit, - overdreven fonetisch én als een geagiteerde Obersturmbannführer - maar ze geeft geen sjoege. ‘Zwilbroek’ roep ik ten einde raad, en verdomd, ze begrijpt het. 'Zeg dat dan.’

Flamingo’s

Moeiteloos loodst ze mij naar de Sankt-Franziskus, de barokkerk in het hart van de buurtschap, die nog geen 250 inwoners telt, maar desondanks een enorme openbare parkeerplaats heeft met een uitnodigende Biergarten. Dat is vanwege de flamingo’s die hier een paarhonderd meter verderop zijn neergestreken in het Zwillbrocker Venn. De kolonie grote roze vogels staat garant voor een niet aflatende stroom toeristen. Vandaag laten we ze met rust. We gaan fietsen, 49 kilometer door het Münsterland en de Achterhoek. Ben ik nou gek? Ja, want Truus heeft altijd. Zo'n Wijnen-fietstocht begint steevast met een zoektocht naar een wit bordje met het groene nummer van het eerste fietsknooppunt. Altijd een dingetje, want je wit niet meteen de verkeerde kant op fietsen. In dit geval knooppunt 13. Nu staan er in Zwillbrock heel veel palen met nummerbordjes. Van wandeloutes, fietsroutes en ruiterpaden. Maar géén wit bordje met een groen nummer 13. Ben ik nou gek? Ja, want Truus heeft altijd gelijk.

Voor dummies; het gaat hier om Fahrradknotenpunt dreizehn! En dat bordje is wit met een rood of zwart nummer en hangt gewoon op de door Truus aangegeven plek tegenover de kerk. Hè hè, jetzt geht's los. De eerste drie kilometer fiets je door ’n Pruus. Open gebied, met akkers en groenwallen. De Duitse tegenliggers dragen allemaal aan fietshelm en groeten net zo vriendelijk als de Nederlandse, die zo’n hoofddeksel maar overdreven vinden.

De Fahrradknotenpunkten veranderen al snel in vertrouwde fietsknooppunten, de Achterhoek ligt voor ons open. Specifieker, het land van de Zwarte Cross ten oosten van Lichtenvoorde en Groenlo en ten noorden van Winterswijk, met Meddo als epicentrum. We crossen als het ware door de achtertuin van tante Rikie, tot voor kort de beschermvrouwe van het festival.

Een van de eerste pleisterplaatsen onderweg is recreatiegebied ’t Hilgelo. Voor wie het fietsen wil combineren met een picknick of een verfrissende duik is dit de uitgelezen plek. Aan het water ligt de gezellige beachclub MEER, die direct een vakantiegevoel oproept.

We pauzeren op een bankje bij een brug over de Beurzerbeek, in de Achterhoekse buurtschap Buurse. Kijk, dat wist ik dan weer niet. De naam is afgeleid van de havezate Buurse, waarvan de oorspronkelijke grachten nog zichtbaar zijn op het nabijgelegen Erve Buurseman.

De kerktoren van Meddo doemt op boven de mais- en aardappelvelden. Ook in dit dorp kun je desgewenst even de benen strekken op het terras van café-restaurant Spiekerman. Hop, weitermachen. Om het Korenburgerveen, via Vragender - bekend van korenmolen De Vier Winden en horeca-imperium Beneman - richting Lievelde. Daar bij knooppunt 80 zet Truus een uitroepteken. Aufgepasst! Vanaf hier fiets je over circuit De Schans, het uitgestrekte feestterrein van de Zwarte Cross. Daar zijn ze nu druk bezig met de voorbereidingen en het opbouwen van de podia. Het festival heeft plaats op 18, 19, 20 en 21 juli. Rond die periode kun je hier beter niet gaan fietsen omdat de kans bestaat dat er dan wegen en paden zijn afgesloten voor (fiets)verkeer.

Stoomtram

Drie knooppunten verder, op weg naar Groenlo, nog een uitroepteken. Hier even opletten dat je na fietsknooppunt 85 op de Brakerweg het fietspad aan je rechterhand neemt. Dit is de Tramweg. Een kaarsrecht tracé tussen Lievelde en Groenlo waar tussen 1883 en 1911 een stoomtram heeft gereden. Het is nu een prachtig fietspad dat pas sinds kort is opgenomen in de nieuwe knooppuntenfietsroutes rondom Groenlo.

Het vestingstadje, waar je als dagtoerist ook moeiteloos een dag kunt vertoeven, pikken we ook nog even mee. Je fiets dwars door het oude centrum, tussen de terrassen door naar de stadswallen en grachten, waarin fluisterbootjes een rondvaart maken.

En dan zijn we er nog niet. De laatste etappe voert ons langs De Leemputten en door het Zwillbrocker Venn terug naar Zwillbrock. Een prachtige rit door de natuur. Je passeert nog een kijkhut van waaruit je de flamingo's kunt zien. De onverharde fietspaden door het bos zijn zompig. Je fietst in deze natte zomer regelmatig door de modder en de plassen. Maar ach, dat zijn we bij de Biergarten aan de finish al lang weer vergeten.