Rondje Nederweert-Someren

Dit is de elfde route van de reeks. Wij plaatsten onze auto op de parkeerplaats bij het golfterrein. Dit is knooppunt 33. Het heeft dagenlang erg hard geregend en er liggen flink wat plassen water op de weg. Wanneer we naar Someren-Eind fietsen zien we dat veel daken van boerderijen en huizen hevig beschadigd zijn. We hoorden dat het hier enkele dagen geleden hevig heeft gehageld. De brokstukken waren vuistdik. Een bewoner vertelde:"Het leek net oorlog". Vele daken zijn voorzien van plastic afdekzeilen en er zijn talloze dakdekkers aan de gang. Someren-Eind zelf was volgepakt met kermisattributen. Ook vreemd om daar door te moeten rijden. Bij knooppunt 68 kom je bij Sluis 13. Eén van de sluizen, die in de Zuid-Willemsvaart zitten. Het zijn er totaal 19 over 122 km, die samen het hoogteverschil van 42 meter tussen Maastricht en 's-Hertogenbosch moeten overbruggen. We komen hier op de terugtocht nog een keer langs.

We rijden over de vaart naar knooppunt 2 in Nederweert, waar we de LF-route weer oppakken in de juiste richting.

Na verloop van tijd kom je bij Mijl op Zeven bij het Nationaal Park De Groote Peel. Hier kun je even pauzeren of een wandelingetje maken in het peelgebied. Zeer de moeite waard. In restaurant is trouwens ook wel iets te zien wat de moeite waard is. Weer verder over smalle wegen komen we bij Sluis 13 om naar Someren-Heide te fietsen. Wij kregen een regenbui en moesten even schuilen. Over een sintelpad kwamen we in de bossen (met veel blad, afgewaaide takken en omgevallen bomen). We waren weer in het hagelgebied aangeland.

Volgende route is 390728.