Jan-Wolkers-fietsroute

Thijssemonument Den Burg
‘In mijn prille jeugd,’ schreef Wolkers, ‘waren er maar twee schrijvers. God, die de Bijbel had geschreven, en Jac. P. Thijsse, die de albums van Verkade geschreven had.’ De bloem van glas en staal in de vijver van Den Burg: ‘Onbekommerd’ is Wolkers’ hommage aan de bezeten bioloog. Op 28 april 2003 werd het 750 kilo zware beeld door een Cougar-helikopter op zijn plaats gezet.

Plaquette in de dijk bij Ceres
In 1998 ontwierp Wolkers ter gelegenheid van de voltooide dijkverzwaring aan de oostkust van Texel een glazen monument dat de strijd tegen het water moest verbeelden: ‘Tot hiertoe en niet verder’, een grote golf van glas die tegen een steunbeer slaat. De onverzettelijke naam mocht niet baten. Nu rest in de dijk nog louter een plaquette die aan het trotse glazen monument doet denken.

Veerhaven
Als het eiland op de veerboot aan de horizon opdoemde, deed hem dat denken aan een zeventiende-eeuws schilderij. Op 11 september 1972 noteerde hij in zijn dagboek: ‘Vanaf de Mokbaai boven de duinen, de rode daken en het witte torentje van Den Hoorn. Doe als de Texelaars, neem even de tijd voor een kopje koffie of ijsje. Er valt altijd wat te beleven rond het af- en aanmeren van de veerboot.

Kerkje Den Hoorn
‘Dan gaan we naar Den Hoorn,’ schreef Wolkers in zijn dagboek op 2 januari 1970, toen hij met Karina en zijn zoon Jeroen de jaarwisseling op Texel had doorgebracht. ‘Stoppen bij de kerk en lopen over het kerkhof. Drijver ligt er begraven. Later, toen Wolkers op de Rozendijk kwam wonen, keek hij dagelijks vanuit zijn woonkamer in de verte op het kerktorentje.

Paal 12
Dit is het strand waar Wolkers met zijn vrouw in de laatste jaren van zijn leven graag kwam. Hij ging op het terras zitten, en Karina dook het water in – zelfs als het ijskoud was. Paal 12 komt voor in Wolkers’ laatste roman Zomerhitte, dat in 2005 diende als Boekenweekgeschenk.

Rozendijk
Aan het einde van de jaren zeventig wilde Wolkers weg uit Amsterdam, de stad waar hij dertig jaar had gewoond. In november 1980 kocht hij de voormalige burgemeesterswoning aan de Rozendijk (het exacte adres vermelden wij uit privacyoverwegingen hier niet).

Ecomare
Tijdens zijn verblijf op Rottumerplaat, waar Wolkers een week moederziel alleen verbleef, redde hij een jonge zeehond het leven. Het ‘huilertje’ werd daarop overgebracht naar het Texels Museum, het latere Ecomare, om aan te sterken. Op 12 september 1971 ging Wolkers kijken hoe het zeehondje, dat ‘Karina’ was gedoopt.