Hartje Heuvelland!

Maar voordat we de oversteek naar België maken, fietsen we aan de rand van het Vijlenerbos en maken we kennis met de eerste hoogtemeters op weg naar het gehucht Kleeberg. (90) De wegen lijken op een doolhof. Knooppuntbordje (93) leidt ons feilloos in de richting van Vijlen. Dit hoogst gelegen dorp van Nederland biedt een prachtig uitzicht op het Geuldal.

De route passeert talloze vakwerkhuizen en boerderijen als we van Harles in de richting van (93) Lemiers fietsen. Op de Rijksweg tussen Lemiers en Mamelis krijgen de benen even rust. In het gehucht Mamelis steken we de grens over naar het Duitse Orsbach. (96) Het asfalt klimt gestaag langs het Orsbacher Wald.

Het uitzicht over Vijlen en Lemiers verzacht enigszins de spanning op de bovenbenen tijdens de klim naar Orsbach. Eenmaal op het plateau van Bocholtz verlaten we het Duitse grondgebied en fietsen we over vlakke wegen tussen de velden naar het Nederlandse Bocholtz. (97) Opnieuw fietsen we over vlakke wegen. Dit keer over de Bocholtzerheide in de richting van Simpelveld waar we het spoor van het Miljoenenlijntjeoversteken. (89) De weg naar Bosschenhuizen klimt uit het dal van Simpelveld.

Bij de kapel gebouwd uit Kunradersteen volgen we de knooppuntbordje (88) naar Trintelen waar een 70 meter diepe waterput nog steeds een kruispunt siert. Wie de benen wil strekken onder het genot van een weids uitzicht en een gevarieerde menukaart kan uitstekend terecht bij de Bernardushoeve bij knooppunt (88).

Via Colmont (57) volgen we de route langs wijngoed Fromberg waar sinds 1991 de hellingen worden gesierd door de vele wijnranken. Via het gehucht Stokhem komen we steeds dichter bij het levendige Gulpen (85) waar brouwerij de Gulpener nog steeds de smaak van het bier bepaalt. In het gehucht Euverem beginnen we aan de klim uit het dal van de Gulp.

De route passeert de hopvelden van de Gulpener brouwerij en bij het gehucht Hoogcruts krijgen we zicht op het gelijknamige vervallen klooster dat in 1979 door een brand werd verwoest. Het gezellige Slenaken nadert in een rap tempo tijdens de afdaling van de Schilberg (84).

Aan sfeervolle rustplekken is in deze regio geen gebrek. Vlak over de grens (428) in het Belgische Teuven is er altijd wel een terrasje vrij. Aangezien het landschap van de Voerstreek niet veel verschilt met het Limburgse Heuvelland, zal ook hier een beroep worden gedaan op de beenspieren. In het gehucht Sinnich (427) fietsen we langs de toegangspoort van kasteel Obsinnich. Hier worden we getrakteerd op een helling door het Beusdalbos. Via diverse bochten klimmen we naar de top van het bos. Tijdens de afdaling aan de andere kant worden we beloond met een weids uitzicht over de Voerstreek en Kasteel Beusdael.

We volgen de route naar het plaatsje Klein Kuttingen (92) waar we bij grenspaal 11 de Nederlandse grens passeren. Gelukkig wegen de laatste loodjes (90) niet altijd het zwaarst. De afdaling in de richting van het gehucht Terziet is niet alleen een feest voor de benen maar ook voor de ogen. Het Heuvelland lijkt hier op z'n mooist. Holle wegen worden afgewisseld met weidse uitzichten.

In de richting van het gehucht Diependal gaat het nog even omhoog. Maar dit mag de pret niet drukken. De fietstocht door het hart van het Heuvelland is bijna volbracht. Op een steenworp afstand van de finish hebben we een ruime keuze uit tal van uitspanningen om de benen tot rust te laten komen en terug te kijken op een pittige maar prachtige route door het Heuvelland.

Klik hier voor meer informatie over deze fietsroute.