De bezienswaardigheden van Heerlen

Bekende, grotere steden bruisen in Limburg! Heerlen is één van de grootste gemeentes van Limburg. Van oudsher was Heerlen een redelijk geïsoleerd doordat er geen goed aan- en afvoerwegen waren en de stad lag daarmee verscholen tussen de heuvels. De stad was zelfvoorzienend en haalde veel inkomsten uit de mijnbouw. Pas in 1896 kreeg Heerlen een station en aansluiting op het Nederlandse sporennet, waarmee de stad werd ontsloten voor de omgeving. Door een florerende handel is het plaatsje uitgegroeid tot de stad die het nu is, met allerlei prachtige bezienswaardigheden die een bezoekje waard zijn. Van Steithagen was een Nederlands vrijherengeslacht, dat huis Streithagen bezat. Het lag aan de Weltervijver, samen met de Weltermolen. Het huis is een rechthoekig gebouw dat vooral rond 1860 flink verbouwd en gerenoveerd werd tot een villa in eclectische stijl. De zuidzijde wordt opgesierd door een groot terras. De Weltermolen ligt op hetzelfde terrein aan de Weltervijver, die wordt gevoerd door de Geleenbeek. De geschiedenis van de Weltermolen gaat terug tot 1381.Volgens de geschriften behoorde de molen toe aan het geslacht Van Streithagen. De huidige molen is een indrukwekkend bouwwerk met een Mansardedak, dakkapellen en een toren. Kasteel Ter Worm maakt deel uit van het gelijknamige landgoed Ter Worm. Het huidige complex is gebouwd in de zeventiende eeuw op de plaats van zijn voorganger uit de vijftiende eeuw. Gedurende de twintigste eeuw raakte het kasteel ernstig in verval, tot het opgekocht werd door hotelketen Van der Valk, die het kasteel restaureerde en er een hotel heeft gevestigd. Ook kasteel Prickenis is leuk om even bij stil te staan. Het is een prachtig complex voor het eerst vernoemd in 1381. De diverse economiegebouwen omsluiten de binnenplaats. Tegenwoordig wordt het landgoed ook wel Klein Geitsbach genoemd. Omdat het huis bewoond wordt, is het niet te bezichtigen. Een ander mooi kasteel is Hoensbroek, dat ook wel Gebrookhoes wordt genoemd. Het is één van de grootste kastelen van Nederland. De hoge ronde toren van het imposante gebouw dateert van rond 1360, maar rond 1225 stond er al een motte als voorloper van het immense gebouw op deze plek. Omdat de locatie van het complex erg strategisch lag, aan belangrijke handelsroutes naar Maastricht, Aken en Keulen, werd dit kasteel ontwikkeld tot de grootste burcht tussen de Maas en de Rijn. De kenner ziet verschillende bouwstijlen uit de veertiende, zeventiende en achttiende eeuw terug in de architectuur van het complex. Er ligt een brede gracht omheen en heeft een rechthoekige binnenplaats. De voorburchten zijn beiden in een u-vorm gebouwd. Het grootste onderdeel is het slotgebouw, dat driekwart van het complex omvat. Dan neemt de route je mee naar kasteel Meezenbroeck. Hoewel het hoofdgebouw rond 1935 werd gesloopt, is er nog veel te zien. Omdat het kasteel oorspronkelijk werd gebouwd in het dal van de Caumerbeek, kon het water worden opgestuwd en vulde het de grachten en twee zuidelijke visvijvers. Die waterpartijen vormen nu het middelpunt van een wijkpark. De nog bestaande kasteelhoeve was, net als het hoofdgebouw, omgracht maar doordat veel gebouwen zijn gesloopt en later gereconstrueerd is het enige overgebleven historische element het poortgebouw. De laatste bezienswaardigheid van Heerlen is De Oliemolen. Deze watermolen uit de 16e eeuw perste niet altijd olie uit oliehoudende zaden: zijn eerste functie was het vollen van wol. In 1829 kreeg de molen een vergunning voor het malen van graan en vanaf 1905 was dat nog de enige functie die de molen had. Momenteel wordt op vrijwillige basis nog tarwe gemalen, waarbij de aandrijving van de molen met behulp van waterkracht gebeurt.