Philippine, Bassevelde en Waterland-Oudeman

Deze route volgt een heel eind de Belgisch-Nederlandse grens, net onder Zeeuws-Vlaanderen. Startpunt is de Sint-Pieterspolder, één van de eeuwenoude polders die behoort tot de Polders van Albert en Isabella. Nadat Philippine in 1505 was gesticht lag er nog een schor, een stuk land dat buitendijks was aangewassen. Deze schor, ‘toebehorende den heeren van den Raedt Vlaenderen’, ofwel het Raadsherenschor, werd in de 17de eeuw meerdere malen bedijkt. Telkens weer overstroomde het gebied – begin 19de eeuw ging bij een dijkdoorbraak nog een deel van de polder verloren. Daarop werd 203 ha van de Sint-Pieterspolder ingedijkt – de huidige polder. Je komt hier overal de sporen van de zee tegen, al lijkt die tegenwoordig heel ver weg. Je fietst hier niet voor niets door het krekengebied van Meetjesland, dat zich uitstrekt over de grensstreek. De route leid je bijvoorbeeld langs de prachtige Rode Geul en de Grote Geul – oude overstromingsgeulen. De ondiepe kreken omringd door rietvelden, graslanden en bomenrijen doen heel authentiek aan. Hier zie je nog hoe het landschap geweest moet zijn vóór de inpolderingen van start gingen. Ben je natuurliefhebber, dan moet je hier zeker even afstappen om de planten- en diersoorten hier van dichtbij te bekijken. Misschien zie je nog één van de vele broedvogels, zoals de bruine kiekendief of rietzanger. Leg je de tocht af in de winter of het vroege voorjaar, dan zie je misschien de honderden watervogels die er overwinteren waaronder grauwe gans. Let ook op wat er groeit rond je voeten, op de oever groeit een grote diversiteit aan planten, waaronder gele lis, rode ogentroost, moerasvergeet-mij-nietje en koekoeksbloem. Stop voor vertrek even een natuurgidsje in je zak, het is de moeite waard! Ok rond het verderop gelegen Sint-Jan-in-Eremo werd in de middeleeuwen gevochten tegen de zee. Dijken werden gebouwd, maar stormvloeden veegden alles weg. Hogere en steviger dijken verrezen, dorpen werden gebouwd en uiteindelijk werd de strijd tegen de zee gewonnen. Kleine en grote kreken die door de woelige zee werden uitgegraven bleven als stille getuige achter. Deze meertjes in het vruchtbare polderlandschap vormen een uniek panorama. De Boerenkreek is de grootste van het Meetjesland. Neem voor je verder rijdt nog even een kijkje in het mooie Sint-Jan-in-Eremo met zijn romantische kerkje. Aan het eind van de route is het de moeite waard nog even Philippine in te fietsen – vooral als je trek hebt én houd van mosselen. Want dit dorp van maar 2200 inwoners, telt wel zo'n 800 restaurant-stoelen, verdeeld over acht restaurants. Leuk weetje: vijf van de acht patrons zijn familie van elkaar. Ze hebben dezelfde grootvader: Arie Wiskerke, een mosselvisser, die hier in 1949 een mosselrestaurant begon. Smakelijk!