Nuth, Brunssum en Schinveld

Het landschap van en rondom Brunssum werd in de prehistorie al bewoond. Archeologische vondsten en vermeldingen uit de middeleeuwen bewijzen dat het gebied de afgelopen 2.000 jaar aan één stuk door bewoond is geweest. Brunssum is sinds 1150 als heerlijkheid bekend en werd in 1794 een zelfstandige gemeente. Tot aan het begin van de twintigste eeuw bleef Brunssum een klein gehucht en de inwoners leefden van de landbouw. Maar nadat de staatsmijnen werden opgericht groeide Brunssum snel uit tot een belangrijk centrum voor steen- en bruinkoolwinning en kreeg de plaats meer economische betekenis. In 1995 verwierf het Limburgse plaatsje landelijke bekendheid, toen er zich een wonder leek te voltrekken: een Mariabeeld leek bloed te huilen. Onderzoek wees later uit dat de substantie die over het gezicht van de Heilige Moeder liep, gewoon gesmolten lijm was.

De Brunssummerheide is een heuvelachtig gebied, begroeid met heide, bos, vennen en venen. In het brongebied komt hoogveen voor; hier is de Brunssummerheide dus bijzonder vochtig. In het gebied kan je, mits je in de zomermaanden komt, veel vlinders zien fladderen. Door het hoge vochtgehalte leven er ook veel amfibieën en reptielen: groene kikkers, ringslangen en zandhagedissen zijn er geen uitzondering. Andere dieren zoals de nachtzwaluw en de boompieper hebben het er ook goed naar hun zin tussen planten als beenbreek, witte snavelbies en wolfsklauw.