Nationaal Park De Weerribben I

Open water, rietlanden, moerasbossen... Niet voor niets won De Weerribben won in 2004 de titel ‘Mooiste plek van Nederland’. De Weerribben zijn begroeid met mooie planten en een verscheidenheid aan bijzondere diersoorten leeft in dit gebied. Het vleesetende blaasjeskruid drijft vaak in grote massa’s op de vennen, meren en plassen, maar ook krabbenscheer, waterlelies en waterscheerling gedijen hier goed. In het rietland kom je vrolijke kleuren van ruigtkruiden tegen, waaronder het wilgenroosje, glidkruid, moerasandoorn en winde, terwijl op verzurend rietland grassen, dopheide, veenmossen, zonnedauw en moeraskartelblad groeien. Zoogdieren die je door de moerassen en over de velden ziet scharrelen zijn reeën, vossen en de otter. Daarnaast fladderen verschillende vlinders en libellesoorten van plant naar plant en jagen de purperreiger, zwarte stern, roerdomp, karekiet, rietzanger en wielewaal in en om het water. De Weerribben beslaan maar liefst 35 vierkante kilometer, waarvan een deel wordt benut voor de rietteelt. Waar dit niet wordt beheerd en beheerst, ontstaan moerasbossen met elzen, lijsterbessen en berken. Zelfs met intensief onderhoud verzuurt de bodem en ontstaan er uitgestrekte veenheiden. Het bedrijvige stadje Blokzijl, waar de fietsroute start bij het Toeristisch Overstap Punt, ontleent zijn naam uit de verdedigende rol die het kreeg toebedeeld tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Blokzijl betekent ‘versterkte sluis’ en nam in 1581 een belangrijke plaats in tijdens gevechten met de Spanjaarden. Vanaf de 17e eeuw werd het plaatsje steeds belangrijker en in 1672 verkreeg Blokzijl stadsrechten. Door de gunstige ligging is er altijd al veel bedrijvigheid geweest in Blokzijl. Het stadje had een goede handelspositie doordat er in de omgeving veel turf werd gestoken, die over het water verscheept kon worden.