Muur proces van Breendonk

Het fort van Breendonk is een Belgisch fort bij Willebroek, op circa 15 kilometer van Mechelen. Het werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de nazi's gebruikt als werkkamp en als doorgangskamp. Het is het enige dergelijke kamp in West-Europa dat volledig intact is gebleven. Na de oorlog werd het Fort Van Breendonk ingericht als "Nationaal Gedenkteken van het Fort van Breendonk". In de repressie tijdens de beginperiode na de bevrijding werden duizenden "zwarten" en vermeende collaborateurs opgepakt. Omdat de gevangenissen niet voldoende plaats boden, werd er ook gebruik gemaakt van lege kazernes en het fort van Breendonk zelf. De repressie was op haar beurt erg wreed. Dat zet aan tot nadenken over thema's als rechtvaardigheid en mensenrechten en hoe beiden soms met elkaar in conflict kunnen gaan. Op 5 maart 1946 ging in Mechelen het proces tegen de 'beulen' van Breendonk van start. Het proces duurde twee maanden. Zestien van de 23 beklaagden werden door de krijgsraad ter dood veroordeeld en geëxecuteerd tegen de oude stadsmuur op de Tinelsite.