Jacob van Lennep-route, Deel 15 (Emmen - Hoogeveen)

Luchtspiegeling
Op woensdag 2 juli zijn Van Lennep en Van Hogendorp onderweg naar Zweeloo. Het is bloedheet, ze wandelen al tweeënhalfuur zonder enige vorm van beschutting door stuifzand en heide. In de verte menen ze grote zeeën, bossen en dorpen te zien. Het blijkt een fata morgana.

Wegwijzers
Na een verfrissing in Zweeloo gaan ze verder. “Wij (…) doorploegden de akelige zandgrond”, schrijft Van Lennep. Even later staan ze op een onafzienbare heide waar honderden sporen door elkaar lopen. Ze trekken er dwars doorheen, de wegwijzers volgend die meestal op zo’n twintig minuten van elkaar staan. Zoals in de eerste radioaflevering te horen is, bestonden er in die tijd kaarten. Alleen de militaire stafkaarten waren echt betrouwbaar, maar die kon je als burger niet verkrijgen. Waarschijnlijk maakten Van Lennep en Van Hogendorp geen gebruik van de commercieel verkrijgbare kaarten. Veel wegen en paden leiden immers rechtstreeks naar nabije dorpen. Soms vroegen de wandelaars de weg aan boeren die op het land aan het werk waren, maar ook dat was geen garantie voor succes.

Nachtmerrie
Na enkele uren zien ze vanuit de verte Hoogeveen liggen. Het duurt echter nog twee uur voordat ze deze plaats bereiken, omdat het pad nogal bochtig is. In de herberg van brandewijnstoker Meijer genieten ze van een overheerlijk souper. Van Lennep eet zo veel, dat hij ’s nachts wakker wordt: “Ik had het gevoel alsof een boze geest mij voortdurend de kamer rond joeg.”

Verdiepingsbronnen
-Jakob van Lennep, “De zomer van 1823”: deel 2, hoofdstuk 1.
-Geert Mak, De zomer van 1823 als televisieserie: aflevering 4.
-Maya Schepers, De zomer van 1823 als radioserie: aflevering 1 en 4.