Print deze route

In het vlakke buitengebied tussen Weert en Nederweert vind je de St. Antoniusmolen. Deze beltkorenmolen is gebouwd in 1904. In 1954 raakte de molen hevig beschadigd door een flinke storm, maar de molen werd toen hersteld. Tot 1970 maalde beroepsmolenaar Janus de Wild deze molen. Net zoals de andere Weerter molens, werd er op deze molen veel bakrogge gemaald. Het zelf bakken en consumeren van roggebrood en tarwebrood nam echter af naarmate de welvaart toenam. Mensen kregen meer geld en stapten vaak over op witbrood. Uiteindelijk was zelfs het fabriceren van veevoer niet meer lonend. De molen werd stilgezet en er werd uitsluitend nog handel gedreven. Alleen Janus de Wild liet de molen nog af en toe draaien. Er volgden jaren van stilstand en verval met hier en daar een kleine restauratie. Tegenwoordig is de molen in particulier bezit en de eigenaren zijn bezig om de molen te restaureren en weer draaivaardig te maken.

Het kanaal Wessem-Nederweert vormt eind oktober 1944 een stuk van de frontlinie. Oberst Harry Hermann heeft zijn commandopost in Heythuysen en zijn 'Parapluus', Duitse Fallschirmjäger zoeken onderdak op Kloosterhof en het St.Elisabethklooster. Sommigen gedragen zich ruw en eigenen zich alles toe, anderen gedragen zich goed en zoeken contact met de nonnen en de paters.

Van het oude kasteel is niets bekend, behalve dat het op een omgracht terrein stond en in het begin van de 18e eeuw werd vervangen door een nieuw buitenhuis. Het huidige huis is na 1978 herbouwd met gebruikmaking van de 18e eeuwse buitenmuren.

Deze windgraanmolen werd in 1840 gebouwd in opdracht van maar liefst twintig boeren. Zij betaalden gezamenlijk voor de bouw van de molen en werden zo allemaal deels eigenaar van de molen. Deze molen werd daarom ook wel eens de boerenmolen genoemd. Bij de bouw werden delen van een afgedankte molen gebruikt. In 1866 werd de molen verkocht aan Mathijs Geussens, een hoefsmid en landbouwer. Vanaf toen bleef de molen steeds in handen van één eigenaar. Aan het begin van de 20e eeuw werd er een zuiggasmotor met gasgenerator geïnstalleerd door de toenmalige eigenaar, zodat er ook gemaald kon worden als het windstil was. Een tijdje later is deze installatie vervangen door een elektromotor. Tot 1970 was de Sint Joseph in bedrijf als korenmolen. Daarna kwam de molen tot stilstand met verval als gevolg. In 1979 werd de molen gerestaureerd om de St. Joseph weer in de oude glorie te herstellen. Wil je een kijkje nemen in de molen? Dat kan iedere zaterdag en zondagmiddag.