Liberation Route Brabant - Route Vught

De waterwerken en het wegenpatroon herinneren nog aan het oorspronkelijke stervormige patroon van dit voormalige Spaanse fort. Gebouwd ten tijde van de Tachtigjarige Oorlog op de plaats van het vroegere buurtschap De Reut. Doel van het fort was de zuidelijke bescherming van de stad ’s-Hertogenbosch en het vrijhouden van rivier de Dommel van vijandelijke invloed. Later werd hier een kazerne gebouwd, die van 1922 tot mei 1940 werd gebruikt door het Regiment Wielrijders. Na de capitulatie werd Fort Isabella een Duitse kazerne.

Het monument op de Poeldonk
Op 12 mei 1940 stond de Poeldonk in lichterlaaie. Verschillende boerderijen brandden af. Nederlandse militairen vochten bij de Dungense Brug fel tegen de oprukkende Duitsers. Een ongelijke strijd met vijf doden aan Duitse kant en minstens drie aan Nederlandse kant. Onder de gesneuvelden was de heldhaftige KNIL-militair majoor Döbken. Zijn dood brak de Nederlandse moraal, waarna de overgebleven militairen zich probeerden te redden door hun militaire kleding snel om te wisselen voor burgerkleding. Ze vluchtten weg langs het kanaal.
Seminarie Beekvliet
Kleinseminarie Beekvliet was tijdens de Tweede Wereldoorlog een van de gijzelaarskampen waar het verhaal ‘Ik deed zelf de deur open’ (punt 4 op de kaart) over gaat. Van de gijzelaars die hier korte of langere tijd opgesloten zaten, zijn ondernemer Frits Philips, cabaretier Lou Bandy en de schrijvers Simon Vestdijk en Anton van Duinkerken de bekendste. Vlakbij het seminarie zijn meerdere straten en pleinen vernoemd naar gijzelaars die hier gevangen zaten of hun internering met de dood moesten bekopen.

Halderse Brug
De Halderse brug lag op de oude weg naar Sint-Michielsgestel. Dit is nu een doodlopende weg, omdat de naoorlogse brug is gesloopt. Om de geallieerde opmars te vertragen, bliezen de Duitsers in 1944 de Halderse Brug op. De Engelse infanterie wist echter een bruggenhoofd te vestigen en er werden snel nieuwe bruggen aangelegd. Door de felle Duitse tegenstand zaten de Engelsen anderhalve dag vast op het bruggenhoofd.
Landgoed Huize Bergen
In 1927 namen Charlotte van Beuningen-Fentener van Vlissingen en haar man Willem van Beuningen intrek in het woonhuis op Landgoed Huize Bergen. Het echtpaar wordt in de gemeente Vught herinnerd om hun vele goede daden. Zo regelde Charlotte in 1943 en 1944, samen met meisjes en vrouwen uit het dorp, dat er elke morgen op Landgoed Huize Bergen boterhammen werden gesmeerd en voedselpakketten werden samengesteld. Deze werden vervolgens met paard en wagen naar de gevangenen in Kamp Vught gebracht. Voor de voedselvoorziening kreeg Charlotte medewerking uit het hele land. Maar van het één kwam het ander. Zo vroegen families van gevangenen om informatie en briefjes bij de pakketten te doen. Daar kon ze niet aan beginnen.

Villa Roucouleur
In november 1941 vorderden de Duitsers Villa Roucouleur. Ze vestigden er het kantoor van de Beauftragte van Brabant, de hoogste Duitse burgerbestuurder. Vlak voor de bevrijding van Vught had generaal Kurt Student hier zijn hoofdkwartier. Na de Tweede Wereldoorlog werden op Villa Roucouleur verschillende militaire eenheden ondergebracht: geallieerde troepen, Nederlandse Stoottroepen op weg naar Nederlands-Indië en later ook Belgische eenheden.