Over de Peelrandbreuk en langs de Vlier

Midden door Deurne loopt de Peelrandbreuk, een geologische breuklijn van Roermond naar Heesch, die zijn naam dankt aan de Peel. De Peelrandbreuk is van grote invloed op het Brabants landschap. Zo heeft deze al duizenden jaren invloed op de natuur, het landschap en zelfs de mensen die er leven. De Peelrandbreuk heeft ook invloed gehad op de ligging van middeleeuwse wegen. Verbindingswegen, zoals het Haageind, werden aan de droge westkant van de Peelrandbreuk aangelegd.

Langs deze oude wegen zijn verschillende kastelen te vinden. Het Groot en Klein Kasteel in Deurne, waar je langs wandelt, zijn hier voorbeelden van. De grachten van deze kastelen werden door het kwelwater vanaf de Peelrandbreuk gevuld.
Deze wandeling gaat via het Kasteelpark en het Heiakkerpark naar het buitengebied van Deurne en langs de oever van de Vlier. Het grote verval van deze beek is te danken aan de Peelrandbreuk. De watermolen bij het Klein Kasteel wordt door deze beek aangedreven. Tijdens je wandeling zal je soms op een aantal plaatsen roestkleurig water zien: ontstaan door het diepe grondwater dat als wijst aan de oppervlakte komt en daar –in aanraking met zuurstof- oxideert.

De wandeling gaat vervolgens door het buitengebied van Deurne naar en door het kerkdorp Zeilberg, langs een van de grote zwerfstenen die hier gevonden zijn. In de Zeilberg maakten de pottenbakkers al in de 17e eeuw gebruik van het water dat via zgn. kannebuizen vanaf de hoge kant van de Peelrandbreuk (de horst) naar de lage kant (de slenk) stroomde. Enkele kannebuizen zijn te bewonderen in het bezoekerscentrum van de Ossenbeemd en zijn gevonden in de omgeving van de spoorwegovergang niet ver van het knooppunt 79. Vanuit de Zeilberg wandel je door het Heiakkerpark vervolgens terug naar de Ossenbeemd. Een dubbele bomenrij in het Heiakkerpark geeft precies de locatie van de Peelrandbreuk aan. Vooral in het voorjaar , wanneer deze bomen in volle bloei staan een schitterend gezicht.