Rondje Schouwen-Duiveland

Schouwen-Duiveland herbergt enkele pareltjes van natuurgebieden en cultuurhistorische schatten. Je ontdekt ze met deze route. En natuurlijk geniet je onderweg ook van de terrasjes en mooie Zeeuwse dorpjes.

De eerste kilometers kun je lekker je benen lostrappen als je vanuit Renesse oostwaarts rijdt. Langs de oevers van de Noordzee en het Grevelingenmeer rij je naar Brouwershaven, het oude plaatsje dat binnen de voormalige vestingwallen de status van beschermd stadsgezicht geniet. Op de stadswal zie je De Haan, een voormalige korenmolen uit 1724. Aan de markt staat het Raadhuis, een monument waarvan de geschiedenis teruggaat tot de veertiende eeuw.

Aan de zuidkust van Schouwen-Duiveland liggen rondom het dorpje Serooskerke twee prachtige natuurgebieden. Als eerste fiets je langs de randen van de Prunje, de oudste polder van het eiland. In de zeventiende eeuw was deze moerassige wildernis een waar vogelparadijs. In de periode daarna werd het gebied echter drooggemalen. Na de watersnoodramp van 1953 brachten de boeren het zelfs in cultuur. Met het ‘Plan Tureluur’ is de Prunje echter weer teruggegeven aan de natuur. In het voor- en najaar rusten hier duizenden tureluurs, grutto’s, ganzen en plevieren. Het gebied is een broedplaats voor kluten, grote sterns en visdiefjes. Vogelliefhebbers kunnen hier hun lol op: langs de Delingsdijk en de Inlaagweg bevindt zich de vogelboulevard van Zeeland.

Aan de andere kant van Serooskerke rij je door Schelpenhoek, een krekengebied dat ontstond uit een van de grootste dijkdoorbraken tijdens de watersnoodramp. Ook Schelpenhoek is rijk aan vogels, er broeden meer dan zestig soorten zoals nachtegalen, grote bonte spechten en uilen. Even verderop kom je langs de Plompe Toren, het laatste restant van het Schouwense dorpje Koudekerke dat eind zestiende eeuw in de golven verdween. Bovenin de toren heb je een prachtig uitzicht over Nationaal Park de Oosterschelde.

Het oude dorpje Burgh is ontstaan rondom een ringwalburg. Deze burg moest bescherming bieden tegen de Noormannen die de streek aan het einde van de negende eeuw onveilig maakten. Vanaf de Kerkstraat leidt een voetpad je naar de burg. Het binnenterrein is opgehoogd en de aarden wal is, inclusief de houten palissades, gedeeltelijk teruggebracht. Ook is een reconstructie van een toegangspoort gemaakt. Het levert je een prachtige impressie op van hoe de burg er tien eeuwen geleden uitgezien moet hebben!