Print deze route

In de oorlogsjaren lag hier, ver van de bewoonde wereld, een boerderij waar toen het gezin De Koning woonde. Het georganiseerde verzet in Nederland kwam rond 1943 pas echt op gang. Door haar afgelegen ligging was de boerderij een ideale plaats voor onderduikers. In de nacht van 12 juni 1943 werd de boerderij voor het eerst door de Duitsers en enkele Nederlandse politiemannen doorzocht. Zij vonden toen twee onderduikers en de niet-ingeleverde radio. Vader Jacob de Koning werd meegenomen, maar hij mocht wonder boven wonder na een paar dagen weer naar huis. In die tijd moet ook de verzetsgroep Het Huisven zijn ontstaan. Met name vier zonen en hun zwager Aart van Heijst waren actief in deze groep, evenals andere jonge mannen uit de omgeving. De leden hielden zich vooral bezig met het overvallen van distributiekantoren en het onbruikbaar maken van de bevolkingsregisters van enkele gemeentes.

De nog jonge burgemeester jonkheer mr. Theodore Willem Serraris bleef na de bezetting door de Duitsers, net als veel andere burgemeesters, op zijn post. Hij had geen gemakkelijke taak, want hij moest immers ook meewerken aan de bevelen van de bezetter. Het was bekend dat de burgemeester zeker geen vriend van de Duitsers was en dat hij hen tegenwerkte daar waar het maar enigszins mogelijk was. Zo probeerde hij onder andere veel jongemannen uit de zogenaamde Arbeitseinsatz of werkkampen te houden. Met name de plaatselijk leider van de N.S.B. had het op hem voorzien en de man stelde van alles in het werk om de plaats van de burgemeester te kunnen innemen. Samen met een aantal andere burgemeesters werd Serraris gevangengenomen en met ingang van 8 juli 1944 ontslagen. Hij werd op transport gesteld naar het concentratiekamp Bergen-Belsen, waar hij vlak voor het einde van de oorlog overleed.

Ter nagedachtenis aan de gebroeders De Koning werd deze straat naar hen vernoemd.

Na de bevrijding sloegen in de bossen achter de ijskelder en het kasteel geallieerde soldaten hun kampement op. Her en der zijn in bomen en met name beukenbomen nog inkervingen te vinden uit die tijd. De lange aanvoerlijnen vanaf Normandië voor soldaten, brandstof, munitie, materiaal etc. en de weerstand van de bezetter maakten het noodzakelijk om ook in bivak te gaan. In de bossen werden veel bomen gekapt die nodig waren om door de natte en drassige Peel te kunnen trekken.

Bij het Waschven heb je een goed uitzicht op de grazende Schotse hooglanders.