Op Tholen langs de Oosterschelde

Wanneer je op het uiterste puntje van Tholen staat, kijk je uit op Nationaal Park Oosterschelde. Dit deel van de Oosterschelde is sinds 2002 officieel een Nationaal Park en wordt globaal begrensd door de dijken van de 'eilanden' Schouwen-Duiveland, Tholen en Sint Philipsland, Noord-Beveland en Zuid-Beveland en de dammen van de Deltawerken. Het Nationaal Park Oosterschelde is het grootste nationaal park van Nederland. Het is circa 370 km² groot (waarvan 350 km² buitendijks). Doordat de Oosterschelde lang een rivierarm is geweest, was het lange tijd een gebied met zowel zoet als zout water. Door de bouw van de eerste Deltawerken werden de rivieren afgesloten, waardoor de Oosterschelde verzoutte. Ondanks (of dankzij) deze ontwikkelingen heeft de Oosterschelde een unieke flora en fauna. Bekend zijn de zeehonden en de bruinvissen, die met enige regelmaat worden gezien. Tijdens de fietstocht kom je langs een schans en die onderdeel was van de West-Brabantse waterlinie. Het aarden Fort de Rovere heeft aan de voorzijde twee bastions, maar de achterzijde is open. Om het fort ligt een droge gracht heen en de hellingen zijn begroeid met bomen. Al met al doet het fort niet erg machtig meer aan, maar het biedt een leuke afwisseling tijdens de route. De Verwachting (romp/restant) is ook een ronde, bakstenen korenmolen. Het gebouw stamt uit 1848 en lijkt veel op molen De Vier Winden die in Sint-Annaland staat. De molen maalde tot 1930 graan op windkracht. Daarna werd hij onttakeld en werd er een mechanische maalderij van gemaakt, die tot 1964 in bedrijf was. In 1980 werden De Verwachting en het naastgelegen pand gekocht, waarna de molen op de monumentenlijst werd geplaatst. In 2009 is de molen geheel hersteld en er werd een koppel maalstenen in de stellingmolen geplaatst, zodat hij weer graan kon gaan malen. In de molen wordt een modellencollectie van Willem Bastiaanse tentoongesteld. De ronde stenen stellingmolen De Hoop werd in 1736 gebouwd aan het water van de oude stadswallen. De molen, met een vlucht van meer dan 23 meter, heeft een zinken kap. De Hoop is nog maalvaardig, maar ‘draait voor de prins’, wat wil zeggen dat hij wel draait, maar geen koren meer maalt. De laatste molen die je tijdens de fietstocht kunt zien, staat in Sint-Maartensdijk. Korenmolen De Nijverheid dateert uit 1868 en was tot 1966 in bedrijf. Twee jaar voor het honderdjarige jubileum van de molen werd hij verkocht aan de gemeente. Sinds een restauratie in 1985 stelt een vrijwillige molenaar de molen nu regelmatig in bedrijf.