Print deze route

De Reeksche en Schaijkse Heide zijn natuurgebieden die tussen Schaijk, Reek, Velp en Langenboom in liggen. De Reeksche Heide wordt al vanaf 1850 met name gebruikt als militair oefengebied. De stuifduinen zijn ideale kogelvangers en om de oefeningen allemaal wat vlotter te laten verlopen zijn er ook een aantal gebouwencomplexen en bijbehorende infrastructuur aangelegd. Delen van het gebied zijn dan ook afgezet, maar waar dit niet het geval is, kan je heerlijk wandelen door de naaldbossen van de Reeksche Heide. Ook de Schaijkse Heide is prachtig. In dit bos ligt ook een begrazingsgebied, waarin een met wildroosters afgesloten deel dieren rondlopen. Herten en vossen laten zich niet vaak zien, maar krijgen hier alle rust en ruimte om de populatie in stand te houden.

Daarnaast lopen er Schotse Hooglanders door het gebied, maar ook doorsnee bosdieren zoals konijnen en eekhoorns. De omgeving van Schaijk is al eeuwenlang bewoond. Er zijn overblijfselen van een grafheuvel op de Gaalse Heide gevonden, die aantoont dat het gebied al bewoond was voordat de Romeinen er kwamen. Vanaf 1200 werd het gebied permanent bewoond en het plaatsje “Schadewijk” wordt voor het eerst in 1383 vermeld. In het Mirakelboek van Onze Lieve Vrouw van ’s-Hertogenbosch staat beschreven hoe Lysbeth Moliaert, afkomstig van Scaeywijc op wonderbaarlijke wijze geneest van epilepsie. Onder de Franse bezetting werd Schaijk vervolgens een zelfstandige gemeente en toen het Koninkrijk der Nederlanden werd opgericht bleef het dat. Na 1900 nam het aantal inwoners van het dorp snel toe en in 1942 werd de gemeente Reek aan Schaijk toegevoegd.