Vanuit Uddel een bezoek aan het Loo

Een glooiend heideveld, waar vennen het landschap onderbreken. Stuifzandgebieden en zandpaadjes. De Elspeetse Heide is een restant van een gigantische heidevlakte die zich uitstrekte over dit deel van de Veluwe.

Heideschapen onlosmakelijk verbonden met dit prachtige stuk natuur, al van oudsher begrazen de dieren de Elspeetse Heide. Ook speciaal aan deze heidevlakte is het feit dat op dit stuk natuur nog het bijzonder zeldzame Rijstkorrelmos terug te vinden is, waarvan een lange tijd werd aangenomen dat het uitgestorven was. Rijstkorrelmos komt in Nederland op slechts twee andere plekken voor. Ook archeologisch gezien is de Elspeetse Heide belangrijk – de aanwezigheid van eeuwenoude grafheuvels en oude eikenhakhoutbosjes geven het gebied bijzondere waarde.

Apeldoorn is de grootste stad op de Veluwe. De stad heeft zich vooral in de afgelopen eeuw ontwikkeld en heeft nooit stadsrechten gehad. Samen met Deventer en Zutphen vormt Apeldoorn onderdeel van de Stedendriehoek. De stad heeft een prachtig groen karakter door de vele stadsparken die er zijn aangelegd. Als je om je heen kijkt, zal opvallen dat er, vergeleken bij andere steden, relatief weinig hoogbouw is. De Apeldoornse huisjesstructuur, met veel monumentale en vrijstaande woningen is dan ook kenmerkend voor de stad waar de belastingdienst en het Kadaster in de jaren ’60 hun hoofdkantoren vestigden en daarmee Apeldoorn op de kaart zetten.

Aan de rand van Apeldoorn staat Paleis het Loo Nationaal Museum. Deze voormalige koninklijke residentie ligt aan een tuin die is vormgegeven in een Hollands-classistische stijl. Er zijn Franse invloeden in te herkennen in de vorm van een vakverdeling met buxushagen. Het balkon van het paleis, dat op woensdag toegankelijk is, biedt een fenomenaal uitzicht over het landgoed. In het paleis krijg je een goede indruk van hoe de Oranjes die in dit paleis woonden leefden. Zo zie je in de stallen bijvoorbeeld verschillende soorten rijtuigen opgesteld staan. Er zijn in het paleis ook regelmatig wisseltentoonstellingen te zien.

De tweede bezienswaardigheid die je tijdens je fietstocht tegenkomt is de Wenumse Molen. De molen maalt op de Wenumse Beek en de geschiedenis van een molen op deze plek gaat terug tot 1313. De molenvijver werd in de tweede helft van de achttiende eeuw aangelegd en de molen werd in die periode verbouwd tot kopermolen. In 1858 werd er een korenmolen van gemaakt en werd er een runmolen bij gemaakt, die weer verbouwd werd tot kaasmakerij. Het huidige molengebouw dateert echter uit 1917. Anno 2014 maalt de Wenumse watermolen alleen nog op vrijwillige basis graan voor veevoer. Op de eerste zaterdag van de maand kun je de molen bezoeken.