Erperheideroute

Sinds de jaren tachtig van de twintigste eeuw probeert men het bos een meer natuurlijk karakter te geven. Het bos wordt doorsneden door de Kolisloop, die in de Warmbeek uitmondt en in het westelijke deel van het natuurgebied ligt een zandgroeve. Ook zijn er nog wat heiderestantjes tussen de bomen te vinden. Nabij de beek zieje meer berken en eiken staan, die her en der overgaan in een venig berkenbroekbos. Duizendguldenkruid en wilde gagel groeien weelderig in de natuur en verschillende vlinders, waaronder de kleine ijsvogelvlinder, de bruine eikenpage, het bont dikkopje en het groentje vliegen van plant naar plant. De sprinkhanen tjirpen er lustig op los: vooral het knopsprietje en de heidesabelsprinkhaar komen langs de zandige paden voor.

Wie geluk heeft ziet de levendbarende hagedis wegschieten, op zoek naar de beschutting van de flora. Onderweg kom je langs de Wedelse Molen. Je hebt er bijna de helft van de fietstocht op zitten wanneer je bij de Wedelse Molen in Overpelt komt. Volgens sommige bronnen stond er in de achtste eeuw op deze plek al een molen. Als deze bronnen gelijk hebben, is De Wedelse Molen de oudste watermolen die op de Dommel maalt, en waarschijnlijk zelfs de oudste watermolen in de Benelux, hoewel dat nooit met archeologisch bewijs ondersteund is. De Wedelse Molen werd in 1765 herbouwd, waarbij het huidige gebouw werd geplaatst. Het sluiswerk, de oeverversteviging en de molen zijn een beschermd monument en de omgeving is een beschermd dorpsgezicht. Zo blijft de authenticiteit van de molen behouden.