Wemeldinge, Hansweert en Yerseke

Geen woeste natuur in Zuid-Beveland, maar keurig aangelegde polders met strakke akkerlanden die gebruikt worden voor de landbouw en de fruitteelt. Op het schiereiland tussen de Ooster- en Westerschelde heeft men de strijd van het wassende water gewonnen en wordt het vruchtbare land dankbaar bewerkt. In de derde en vierde eeuw bestond dit deel van Zeeland nog niet maar vanaf de Middeleeuwen werd het gebied stukje bij beetje ingepolderd. In 1530 tijdens de Sint-Felixvloed en in 1570 tijdens de Allerheiligenvloed eiste het water een groot deel van het land terug, maar de bekendste overstroming is de Nederlandse geschiedenis is ongetwijfeld de Watersnoodramp van 1953. Hierbij kwam het oostelijke deel van Zuid-Beveland onder water te staan. Het schiereiland heeft veel baat gehad bij de aanleg van de Deltawerken, die Midden-Zeeland voor de rest van Nederland beter ontsloten. Al na anderhalve kilometer dient een prachtige molens zich aan. Dicht bij in het dorp Wemeldinge staat de molen Aeolus, een koren- en pelmolen die in 1869 werd gebouwd. Deze stellingmolen was het antwoord op de bouw van korenmolen De Hoop (elders in het dorp) en is, om deze molen te overtreffen, hoger en groter dan die molen. De molen heeft dan ook drie koppels maalstenen en een pelsteen. De roeden zijn de oudste roeden die in Nederland nog in gebruik zijn en stammen uit 1871. De molen is vernoemd naar een Griekse windgod en het laat zich dan ook niet moeilijk raden dat de molen zijn kracht om te draaien en malen ontleende aan dit element. Tegenwoordig wordt de Aeolus door een vrijwillige molenaar af en toe nog in bedrijf gesteld.