Print deze route

Deze route neemt je mee naar Kasteel Wisch in Terborg, waarvan de geschiedenis acht eeuwen terug gaat. Het oude kasteel werd in 1531 gesloopt en in 1644 werd het huidige witte pand herbouwd op de oostelijke oever van de IJssel. De bouw van het complex is erg ongebruikelijk. Het hoofdgebouw dateert uit de 16e en 17e eeuw en draagt het jaartal 1648, maar de fundamenten van de ronde toren zijn nog een eeuw ouder. De witte kleur werd pas in de negentiende eeuw aangebracht. De twee monumentale lindes die op het voorplein van het landgoed staan zijn prachtig en de zwarte walnotenboom is al meer dan twee eeuwen oud! Met een omtrek van bijna 5 meter is het de dikste walnoot van Nederland.

Halverwege de route doorkruis je het kleine dorpje Vredeveld met slechts zesduizend inwoners. Waarschijnlijk was deze plek al erg vroeg bewoond; in de omgeving werden sporen gevonden van rendierjagers en nederzettingen die handelden met de Romeinen in de Romeinse tijd. De naam WAZ velde, de oorspronkelijke naam van Vredeveld, dook al op in een akte uit 823.

Eén van de overblijfselen uit de geschiedenis van het dorp Vredeveld is stellingmolen De Engel, gebouwd in 1850. In 1936 werd de inboedel van de molen, inclusief maalstenen, wieken en bovenas, verkocht omdat de toenmalige eigenaar door de economische crisis in de jaren ‘30 (letterlijk) geen brood meer zag in het windmaalbedrijf. In 1957 werd de molenromp een monument en in 1967 kocht de gemeente het restant om een eventueel herstel van de molen mogelijk te maken. Uiteindelijk werd pas in 1976 de molen op 22 mei feestelijk heropend.

De laatste bezienswaardigheid van de tocht is landgoed Slangenburg met bijhorend kasteel. Opvallend is de overeenkomst met het koninklijk paleis Huis ten Bosch in Den Haag: in Huis Ten Bosch liet de echtgenote van de stadhouder schilderingen op de muren aanbrengen om haar man te eren; in kasteel Slangenburg versierde Frederik Johan van Baer met schilderingen van zijn vrouw die hij aan een ziekte verloor. Uit het U-vorming slot, zoals we het nu kennen, bouwde van Baer de voorvaderlijke havezate, welke alleen bestond uit de westelijke toren met aangrenzend bouwwerk. Naast artistiek schilder was de heer van Baer ook een goede landbouwkundige econoom. Zo kocht hij van de stad Doetinchem de Doetinchemse Heide en legde daar een lanenstelsel aan wat nog steeds zo bestaat.