Boijl, Wolvega en Noordwolde

Ten oosten van Wolvega kun je fantastisch fietsen door de Lendevallei. De Elzenbroekbossen hebben het ooit open terrein redelijk dichtgemaakt. Zij groeien goed doordat een groot deel van de petgaten verlandde en doordat het moerasachtige gebied steeds droger werd. De veenplassen in de petgaten die wel bleven bestaan, zorgen nog altijd voor mooie veenmosrietlandjes en varens waar libellen op af komen. Je vindt er ook zonnedauw, stukjes blauwgrasland en meer bijzondere soorten, zoals sterzegge en Spaanse ruiter. Fietsend langs de bloemrijke hooilanden vind je eikenbosjes, boomwallen en singels, restanten van heideveldjes en stukjes land waarop groenten verbouwd worden. Door deze variatie weten ook vogels hun weg naar de Lendevallei te vinden. Weidevogels als de kievit en de wulp, maar ook de zwarte stern en de blauwborst die worden aangetrokken door het moerasachtige gebied en ook watervogels zoals de krakeend en de fuut dobberen graag op de plassen in de Lendevallei. En met al die diversiteit kunnen ook de bosvogels niet achterblijven: haviken jagen op hun prooi terwijl de grote bonte specht op de bomen roffelt. De gelukkige fietser vangt een glimp op van de kwartelkoning, de porseleinhoen en de grauwe klauwier, die erg zeldzaam zijn in dit gebied. Na bijna 54 kilometer fietsen kom je molen Windlust in Noordwolde tegen. De achtkante stellingmolen werd in 1859 gebouwd en kreeg zijn stelling pas in 1880. Het was een korenmolen die op windkracht maalde. De Windlust werd sinds 1921 aangedreven door een dieselmotor, maar verloor aan het begin van de jaren vijftig zijn maalfunctie. Ook na een restauratie in 1961 draaide de molen maar weinig. Sinds 1976 stellen vrijwillige molenaars de molen vrijwel elke zaterdag in bedrijf om verval tegen te gaan.