Lanklaar, As en Lanklaar

Zevenhonderd hectare glooiende, lemige zandgronden en veenrijke bodem, bekleed met heideplanten. Dat kan alleen over het grootste heidegebied in Vlaanderen gaan: de Mechelse Heide. Ooit stond hier een oerbos, dat werd gedecimeerd door het kappen en laten begrazen van het gebied. Wat overbleef was een heidegebied, dat goed onderhouden wordt. Jonge boompjes worden gekapt en de humusrijke grondlagen worden geplagd, zodat nieuwe heideplantjes de ruimte krijgen om te groeien. In de zomer kleurt heide prachtige paars door de typische heidebegroeiing, maar ook de rode dopheide die zeldzaam is in België komt hier veelvuldig voor.

Tussen de heideplanten groeien bremstruiken, daarnaast groeien hier en daar hoge struiken en bomen. De trilpopulier, sporkehout en wintereik zijn enkele soorten die je tegen kunt komen. Hoog in de bomen bouwen de boompieper, de roodborsttapuit en de nachtzwaluw hun nesten en onder het gebladerte scharrelen hagedissen. Onder de echt zeldzame en opvallende soorten bevinden zicht de gladde slang en de zadelsprinkhaan, maar natuurlijk zijn ook de kenmerkende bewoners van heidegebieden aanwezig: mieren en zandloopkevers ploeteren zich een weg door de zanderige bodem, waar konijnen vrolijk overheen huppelen. Dat alles ligt op een steenworp afstand van Lanklaar.