Ter Heijde, Monster en 's-Gravenzande

Lekker fietsen langs het strand, met de zilte zeelucht in je longen en een briesje dat door je haren waait. Het strand van Ter Heijde is in totaal twee kilometer lang, dus je kunt de kustlijn er een heel stuk volgen. In de geschiedenis is hebben de golven de grond waarop het dorp gebouwd is vier keer terug geclaimd: in 1470, 1530, 1546 en 1570. Niet alleen van de zee heeft Ter Heijde veel te lijden gehad. De kustverdediging werd op orde gebracht en aan het begin van de twintigste eeuw werden er nieuwe huisjes gebouwd; vrijwel alle oude woningen werden daarvoor gesloopt. Tien jaar later (in 1943) besloten de Duitsers dat alle huizen, op de kerk en het café na, moesten wijken voor de bouw van de Atlantikwall. Dit was een verdedigingslinie van bunkers, kanonnen en mijnenvelden die 2685 kilometer lang was en van Noorwegen tot aan de Spaanse grens liep.

Ook Monster heeft een bijzondere achtergrond, hoewel die weinig met de oorlog te maken heeft. De naam van de plaats verwijst waarschijnlijk naar het Latijnse woord “monasterium”, oftewel: klooster. Vroeger was Monster een bedevaartsplaats. De Machutusparochie in het dorp bezat namelijk een aantal relikwieën van de Heilige Machutus en mensen kwamen hier voor genezing van epilepsie. Tussen Den Haag en Monster kan je zien dat de Nederlanders die hier woonden welvarend waren; er liggen een paar mooie buitenplaatsen.

In Monster staat verder stellingmolen Vier Winden. De huidige ronde stenen korenmolen is gebouwd in 1882, als vervanging van een houten molen. De geschiedenis van die molen gaat terug tot 1311, maar hij brandde helemaal af. De molen werd enkele malen gerestaureerd en maalt sinds 1983 graan op vrijwillige basis. Dat doet de molenaar met drie koppels maalstenen. Eén daarvan is uitgerust met zogenaamde "blauwe" stenen; de overige met kunststenen.