Putten, Boeschoten en Hoef

Ten oosten van Putten ligt één van de oudste en mooiste bossen van Nederland. Eeuwenoude eiken lijken te bewegen in de nevelen die in het bos hangen. Ze zijn verwrongen in wonderlijke vormen door de tand des tijds en geven het bos in de volksmond de bijnaam “het bos van de dansende bomen”.

Er zijn ook donkere delen in het bos waar Douglas- en fijnsparren een dicht dak van naalden boven je vormen. Het mysterieuze bos biedt (roof)vogels, dassen, wilde zwijnen en edelherten een goed onderkomen, want de natuur mag hier vrij zijn gang gaan. Vanwege de rust is de kans op een ontmoeting met wilde dieren, vooral rond de schemering, groot. In het Speulderbos ligt ook het Solse Gat. Deze kuil ontstond tijdens de laatste ijstijd door een draaikolk van gletsjerwater. En ook aan cultuurhistorie is er geen gebrek, want in het gebied zijn grafheuvels uit de oudheid terug te vinden. Bij deze begraafplaatsen zijn diverse bijzondere archeologische vondsten gedaan.

Molen ’t Hert is de enige van de twee molens in de dorpskern van Putten die bewaard is gebleven. De achtkante stellingmolen werd in 1899 gebouwd om een molen te vervangen die een jaar eerder afbrandde. Net als zijn voorganger maalt deze molen graan. Toch is het niet zo dat dat altijd gebeurt wanneer de molen draait; de vrijwillige molenaar laat de molen ook weleens draaien zonder dat dit functioneel is.

Wanneer je de molen achter je laat, kom je bij landgoed Schovenhorst. Dit landgoed is al ruim 160 jaar oud. Via een klein paadje dat over het landgoed kronkelt, kom je bij het Kleine Pinetum; een besloten proeftuin en boomkwekerij waarmee in 1848 begonnen werd. De tuin heeft vele mooie doorkijkjes op de verschillende exotische boomsoorten die er geplant zijn, waaronder een kromgegroeide kransspar, en gigantisch hoge mammoetboom en een Japanse Levensboom. Dat een aantal bomen nog uit dat jaartal stammen, kan je zien aan hun hoogte: ze zijn inmiddels ruim 40 meter hoog gegroeid.

Ook landgoed Groot Spriel is de moeite van een tussenstop waard. Voordat er in 1882 een elegant woonhuis met prachtig aangelegd park verrees in het midden van de bossen, stond hier een oude boerderij. Vanaf het woonhuis lopen verschillende zichtlanen in alle richtingen door het park en die in verbinding staan met een buitenring die aansluit op de omgeving.