Reekseheide door Zeeland en Beers

De Reekse Heide of Reeksche Heide is een natuurgebied van 465 ha dat tussen Schaijk, Reek, Velp en Langenboom ligt. Het bestaat voornamelijk uit stuifzand, naaldbossen en heiderestanten. Het gebied is wordt gebruikt als militair oefenterrein door het Ministerie van Defensie en is deels afgezet. Hier zijn ook enkele militaire gebouwen verrezen. De heide werd al eerder voor dat doel gebruikt; in 1850 werd het ook al gebruikt als schietterrein het garnizoen dat in het nabij gelegen Grave gelegerd was. De natuur maakt het gebied hiervoor uitermate geschikt, want de stuifduinen kunnen goed als kogelvangers gebruikt worden. De Reekse Bergen, die aan de Reekse heide grenzen zijn vrij toegankelijk en geen militair terrein.

Op achthonderd meter afstand van Hap en Stap staat de Coppens molen. De molen is een combinatie van het type beltmolen en bovenkruier en werd vermoedelijk in 1883 gebouwd om graan te malen op windkracht. Veel onderdelen van een standerdmolen die eerder op deze locatie stond, zijn gebruikt voor de nieuwe Coppensmolen. In de molen, die in 1983 en in 2008 nog restauraties onderging, zijn twee koppels zeventiender kunststenen te vinden, waarmee op vrijwillige basis nog altijd graan wordt gemalen.

Vijf kilometer verderop domineert De Hellemolen het landschap. De witte beltmolen molen uit 1832 heeft een roerig verleden. Hij werd gebouwd ter vervanging van een uitgebrande standerdmolen. Behalve dat hij koren heeft gemalen, is er op enig moment een café in gevestigd geweest. Later opende een restaurant zijn deuren in de molen. Door stilstand, het hele binnenwerk behalve het bovenwiel werd uit de molen gehaald, kreeg verval de molen in zijn greep.

Ook molen Bergzicht (bouwjaar 1817) is de moeite waard om even bij stil te staan, wanneer hij ineens op je pad tussen de bomen opduikt. De molen ontleent zijn naam aan het vroegere uitzicht op de Mookse Berg, die nu begroeid is door de bomen die zorgen dat de molen als een verrassing op je weg staat. De beltmolen die op windkracht nog altijd koren maalt, is de enige nog bestaande zuivere Brabantse achtkantmolen. Wie benieuwd is naar het interieur, kan op elke eerste en derde donderdag van de maand in de molen, die draaiende wordt gehouden door vrijwilligers, terecht.

Ook de laatste bezienswaardigheid op de route is een molen: De Dageraad. Zoals de eerste molen op de route is het een beltmolen en een bovenkruier, gebouwd in 1832 met als doel graan te malen op windkracht. Ook in deze molen is een koppel zeventiender kunststenen te vinden waarmee op vrijwillige basis graan wordt gemalen. Op zaterdagochtenden is de De Dageraad door publiek te bezoeken.