Meerlebroek

Gelegen aan de oostzijde van Beesel, tussen de Sint Willibrordusdijk en de grens met Duitsland, ligt natuurgebied Meerlebroek, eind jaren negentig aangelegd als natuurcompensatiegebied voor de A73. In de vroegere eeuwen was hier overwegend vochtige heide en moeras, een ondoordringbaar gebied. Niet voor niets legden de Romeinen op de droge overgang van midden- naar hoogterras een weg aan, de huidige Prinsendijk, als onderdeel van het Heirbaantracé Maastricht - Xanten – Nijmegen. Ieder natuurgebied kent zijn eigen cultuurhistorische verleden, zijn eigen landschapskarakter. Veel natuurgebieden worden dan ook gekenmerkt door iets bijzonders. Wat het Meerlebroek betreft is dit de ligging. Gesitueerd aan de voet van de steilrand profiteert het Meerlebroek volop van deze uitzonderlijke positie. Het regenwater dat op het hoogterras valt, sijpelt langzaam door de verschillende bodemlagen om vervolgens gefilterd en verrijkt met mineralen als kwelwater uit te treden in het Meerlebroek. Zo zijn in de loop der jaren vennen ontstaan die een ideaal leefgebied vormen voor zowel flora als fauna.