Monument Slachtoffers Concentratiekampen

Het monument in Eindhoven is ter nagedachtenis aan de 1,1 miljoen mensen, Joden en niet-Joden, die in de concentratiekampen, maar niet in een gaskamer zijn omgekomen. Voor hen was er nog geen monument. Van de 1,6 miljoen mensen die naar de concentratiekampen gingen, keerden er slechts 500.000 terug. Één van hen was de initiatiefnemer van dit monument de heer J. van Putten. Hij zat van oktober 1943 tot april 1945 in kamp Buchenwald. Om aan tewerkstelling in Duitsland te ontkomen dook hij samen met twee vrienden onder in de Noordoostpolder. Toen ze probeerden hun geluk elders te zoeken liep dit verkeerd af en werden ze vlak voor Parijs aangehouden door de Grüne Polizei. Van Putten kwam in kamp Buchenwald terecht en werd daar met het leed geconfronteerd: ‘Overal stuitte je op doden. In de laatste weken verbleven er vijftigduizend mensen, terwijl het kamp op zeventienduizend berekend was. Ik was ernstig ziek, had TBC en zat in de dodenbarak. Toch was het geen opeenstapeling van ellende. Ik heb ook goede herinneringen. Er werd gelachen en geleefd’. De bevrijding van het kamp door de Amerikanen onder leiding van generaal George Patton was echter een milde ervaring. ‘Geen feestelijk gevoel, maar een stil, blij besef: nu is het over!’