Fort bij Edam

Fort bij Edam is het meest noordoostelijke punt van de Stelling van Amsterdam en het maakt deel uit van het Noordfront. Net als de andere forten aan de noordkant is dit fort tussen 1908 en 1913 gebouwd en het had een bezetting van 255 man. Dit is betrekkelijk laat, maar dat heeft een logische verklaring: het front aan de noordkant van Amsterdam was prima te verdedigen omdat het goed onderwater gezet kon worden. Deze kant had dus geen prioriteit bij de fortenbouwers van het Ministerie van Oorlog. Nu behoort het fort, mede door het werk van de vrijwilligers, tot de beste geconserveerde onderdelen van de Stelling van Amsterdam. Het fort had tot taak de voormalige Zuiderzeedijk zowel ten noorden als ten zuiden van Edam af te sluiten en te verdedigen. Daarnaast diende het fort ter afscherming van de achter gelegen zeesluis. Deze sluis was een belangrijk inlaatpunt voor het water, dat nodig was voor de inundatie. Het terrein aan de frontzijde, polder de Zeevang, werd onderwater gezet.